Perl - Pierwszy program

Perl to z założenia praktyczny, interpretowany język programowania przeznaczony przede wszystkim do wykonywania różnych zadań systemowych m.in. przeszukiwania plików tekstowych, pobierania z nich informacji i generowania komunikatów na ich podstawie. Świetnie nadaje się do pisania skryptów CGI. Jego autorem jest Larry Wall wspomagany oczywiście przez ogromną liczbę innych programistów. Perl jest kompletny, stosunkowo łatwy w użyciu oraz wydajny, przypłacając to może nieco elegancją. Posiada wiele cech języka C, jak również sed, awk i sh. Programujący w w/w językach nie powinni mieć większych problemów z opanowaniem Perla. Kompilatory Perla są bezpłatne i dostępne dla wielu systemów operacyjnych. Większość skryptów jest przenośna. Archiwum CPAN zawiera wiele cennych materiałów dotyczących Perla, takich jak kompilatory, skrypty, biblioteki.

Pierwsza linijka.

Pierwsza linijka kodu w języku Perl ma specjalne znaczenie, aczkolwiek nie jest niezbędna do działania programu. Powinna wyglądać następująco:

#!/usr/bin/perl

Ścieżka /usr/bin/perl zależy od konkretnego systemu i należy ją odpowiednio zmodyfikować, tak aby wskazywała interpreter. Zasadniczo, podobnie jak w zwykłych skryptach pisanych np. w sh, linie rozpoczynające się od znaku "#" są ignorowane przez kompilator i pozwalają na umieszczanie własnych komentarzy wewnątrz programu.

Oto najprostszy program w Perlu wypisujący na ekranie tekst:

#!/usr/bin/perl

print 'Hello World.';

Należy pamiętać o tym, że każdą operację oddzielamy od następnej za pomocą średnika.

Aby uruchomić nasz program, należy zapisać go w zwykłym pliku tekstowym. Możemy użyć do tego celu jakiegokolwiek edytora. Następnie nadajemy plikowi odpowiedni atrybut wykonywalności poleceniem: chmod u+x nazwa_pliku. Uruchamiamy program, wywołując go z linii komend:

nazwa_programu       # jeśli znajduje się on
                     # w katalogu na ścieżce
./nazwa_programu     # jeśli nie znajduje się
                     # w katalogu na ścieżce, 
                     # ale jest w katalogu 
                     # bieżącym
perl nazwa_programu  # podając go jako parametr
                     # dla interpretera (w tym
                     # przypadku atrybut 
                     # wykonywalności pliku
                     # nie musi być ustawiony)

Istnieje jeszcze inny, czasem przydatny sposób uruchamiania programów. Opcja interpretera -e może być użyta do wprowadzenia pojedynczej linii skryptu, np. perl -e "print 'Hello World.';". Możliwe jest wielokrotne użycie opcji -e i budowanie w ten sposób skryptu o wielu liniach, np. perl -e "print 'Hello World. ';" -e "print 'Hello once again.'".

Aby sprawdzić poprawność składni jakiegoś programu, ale nie uruchamiać go, należy interpreter wywołać z opcją -c.

Inną pomocną i stosunkowo nową w języku opcją interpretera jest -w. Powoduje ona wypisanie komunikatów dotyczących aktualnie wykonywanego skryptu. Często dzięki niej możemy odnaleźć usterki niezauważone w procesie kompilacji, a mimo to istotne dla działania programu.